Jeśli masz mi coś do powiedzenia to po prostu powiedz. ...

 Strach, strach, strach! Życie to dyktatura obezwładniającego strachu, cień gilotyny.

 Chcesz mieć radość wieczną w złącz się z Tym, który jest wieczny.

 To był logiczny wybór.

 Oczekiwanie na niebezpieczeństwojest gorsze niż moment,gdy ono na człowieka spada.

 Tylko Duch, jeśli tchnie na glinę może stworzyć człowieka.

 Ludzie sądzą, że zrobili dość nie zabijając nikogo. W rzeczywistości żaden człowiek nie może umierać w spokoju jeśli nie zrobił wszystkiego co trzeba, aby inni żyli.

 Życie jest niesprawiedliwe, ale to wcale nie znaczy, że jest nie do wytrzymania.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Młodość to nic takiego. Przejdzie z czasem.

 (...) daj mi słowa, które nadadzą znaczenie naszym oddechom, które rozproszą samotność, czy do końca życia będę zmuszona szukać znaków?