W życiu jest tak, że czasami musisz się zderzyć ze ścianą. Musisz nabić sobie potwornego guza. I wtedy ktoś, prawdopodobnie, jebnie cię jeszcze prosto w brzuch. Wówczas sobie przypomnisz, jak fantastycznie jest mieć płuca. Jak cudowny jest każdy bezproblemowy oddech. Jak cudowny jest krzyk.
A później? Później musisz wstać, oprzytomnieć i rozwalić tę ścianę, albo ją obejść.
Wstań, więc. Ja próbuję.
Nie porównuj swojego życia
z życiem innych. Nie masz
pojęcie, co przyniósł im los.
Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożny.
Lekarze wszczepiają narkotyki, których nie znają, w ciała, które znają jeszcze mniej.
Jaka szkoda, że tak krótki jest czas między okresami, gdy jest się za młodym, a gdy jest się za starym.
W jakiś nieracjonalny, wewnętrzny sposób serce i rozum mogą się wymieszać.
Jestem w stanie wiele ludziom wybaczyć, poza odrywaniem mnie od posiłków.
W pokoju aż gęsto było od duchów przeszłości.
Bo tamto wcale temu nie przeszkadza, a nawet sprzyja,tak myślę.
Aby być niewierzącym, można być także powierzchownym i wierzyć płytkim hasłom. Aby być wierzącym, trzeba myśleć.
Jestem miłą osobą
dopóki ktoś nie podniesie mi ciśnienia.
