Zawsze jakoś to jest, zawsze jakoś się to życie w końcu układa. Może po prostu los chce cię doświadczyć, przećwiczyć na różne sposoby, byś miała siłę udźwignąć ten ogrom szczęścia, który dla ciebie szykuje?
Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: jest euforia, czyli nagła radość z drobiazgów albo depresja, czyli załamanie i upadek. Niektóre rzeczy widzę trzy razy mocniej niż inni. Tak jak zauważam różne piękne sprawy, tak widzę syf, którego ludzie nie zauważają. Wrażliwość, która daje mi masę możliwości, musi ze mnie wyjść. Jak zaczynam ją w sobie kumulować, to jest źle.
Siłą jest to kiedy wstajesz mówisz dam rade i pokonujesz wszystkich wątpiących
Życie to trociny i piasek.
Odpoczynek stanowi przyjemność tylko w zestawieniu ze swoim przeciwieństwem.
Tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, lecz to, że pozostaje młodym.
Życie w podróży ma pozory snu. Choć dalekie od normalności, pozostaje realne.
Jest tak dobrze. Pusto, ciemno, cicho.
Smak Prawdy to słodycz nad słodycze. Życie w mądrości to najlepsze życie.
Można uciekać i uciekać w nieskończoność, ale prawda jest taka, że wszędzie tam, gdzie się zatrzymasz, dopadnie Cię Twoje życie.
W chwili, w której umiera w nas dziecko, zaczyna się starość.
