Nic tak nie tłumi zdolności do współczucia jak nieustająca rozpacz.

 Kwiaty kiwały główkami jak gromada bystrych dzieci.

 Światło wierzy, że przemieszcza się szybciej od wszystkiego, ale się myli. Nieważne, jak szybko pędzi, zawsze odkrywa, że ciemność dotarła na miejsce wcześniej i już na nie czeka.

 Trawa ma ci dużo do powiedzenia, musisz tylko nauczyć się jej słuchać.

 Problem polega na tym, że nie da się uleczyć rany, której istnieniu się zaprzecza.

 Może prawdziwe piękno nie jest wyłuskane i
nabożne, lecz potargane i trochę brzydkie.

 Pieśni są pełne bohaterów, ale tutaj jedynymi bohaterami są kamienie.

 Lepiej coś robić, niż siedzieć, czekać i myśleć o głupstwach.

 Żyję w świecie, który jeszcze karmi się systemami, ideami, doktrynami, ale symptomy niestrawności
są coraz wyraźniejsze, pacjent już dostał czkawki.

 [...] pewnie właśnie po to wymyślono zakamarki, by robiono w nich głupstwa.

 We mnie też cały czas coś pęka, raz za razem.