
Nic tak nie tłumi zdolności do współczucia jak nieustająca rozpacz.
Nic tak nie tłumi zdolności do współczucia jak nieustająca rozpacz.
Nie chcę żyć bez Viv, ale ból po nie jest lepszy od braku wszelkich uczuć.
Jednak doświadczony tchórz nie dba o „dokąd”,
dopóki „przed czym” stanowi problem tak fascynujący.
Nic nie boli tak jak życie.
Jak teraz myślę o życiu, sergeancie, wydaje mi się ono rzeką. Jak rzeką jest płynne, zmiennicze, toczy się własnym, niezmiennym rytmem i nie da się go zatrzymać, przerwać, odwrócić. Jak rzekę, można je przekroczyć, przepłynąć, ominąć, ale nie da się go podporządkować swoim ambicjom.
Tua res agitur, paries cum proximus ardeto ciebie chodzi, gdy płonie dom sąsiada.
Chciwość i żarłoczność są czynne, pracowite, nie znają wytchnienia.
Powiadają, że wiara nadaje kształt rzeczywistości.
Najgroźniejszym wrogiem
człowieka jest jego układ nerwowy
Życie to jest boks. Ważne nie to, jak mocno potrafisz uderzać, ale to, jak mocne uderzenia potrafisz przyjąć i nadal iść do przodu.
O swoich zmartwieniach należy rozmawiać z innymi, wtedy stają się lżejsze.