To był ciężki rok. Parę osób mnie zawiodło i rozczarowało, ale ...

 Porównuję swoje życie do rzeki, płynącej przez zróżnicowany krajobraz, pod słońcem i w deszczu, w dzień i w nocy. Moje zadanie polega na pokonywaniu kolejnych odcinków tej rzeki i zaakceptowaniu tego, co na mnie czeka, z radością lub smutkiem.

 Życie jest krótkie, jeśli zasypujemy, nie marnujmy czasu na sen. Jeżeli czujemy, smakujmy. Jeżeli kochamy, niech to będzie z pasją. Życie jest teraz.

 Bywają pytania, które pozostają bez odpowiedzi i trzeba się z tym pogodzić.

 Nieszczęścia zsyłane są nam po to, abyśmy uważniej przyjrzeli się swemu życiu.

 Nie ma ziemi dla zakochanych.

 Ustalone wzorce niemożliwe do adaptacji, nieelastyczne, tylko proponują lepszą klatkę. Prawda jest poza wszelkimi schematami.

 Żyje się jedynie po to, żeby być gotowym na długie leżenie w grobie.

 Żyjemy coraz dłużej,
ale mniej dokładnie i krótszymi zadaniami.

 To, przed czym uciekałam na jawie, doganiało mnie w snach.

 Po uczynkach ich poznacie.