A wędrując, nie zapomnij o duszy.
Wiedza musi być lepsza niż życie
w nieświadomości, bez względu na wszystko.
Dzieło sztuki, które jest po to, by je popsuć? Tak jak moje życie, jak sądzę.
Tak bardzo chciałabym mieć te cholerne 7 lat.
Ubrać za dużą koszulę taty, ubrudzić buzię czekoladą i tuląc misia zapomnieć o problemach... choć na chwilę.
Przede wszystkim nie myśl, nie analizuj,
nie próbuj pojąć "dlaczego"... Żyj i ciesz się
tym, co masz w tej chwili. Jeśli zaczniesz
dociekać, możesz stracić wszystko...
I alejką między "wszystko" i "nic" ruszył przed siebie.
Najgorszą chorobą nie jest trąd czy gruźlica, ale świadomość, że jest się nikomu niepotrzebnym, przez nikogo nie kochanym, przez wszystkich opuszczonym.
Smutek jest zębatą istotą i powraca, kiedy tylko wypowie się szeptem jego imię.
Nie mogę tak dalej. Nie chcę przeżyć życia tak, jakbym oglądała je z boku.
Ach, być książką, czytaną z taką namiętnością.
