Żyjemy w świecie pozorów, pozorujemy ...

 (...) nie można poznać samego siebie, dopóki nie pozna się własnych granic.

 Mam już taki charakter, że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.

 Jestem miłą osobą
dopóki ktoś nie podniesie mi ciśnienia.

 Prawdziwa wolność to wtedy, kiedy człowiek może decydować, jak chce żyć.

 Człowiek musi do wszystkiego dorastać sam. I do stosowania przymusu wobec siebie - także sam.

 Nic dwa razy się nie zdarza, i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.

 Jesteśmy na ziemi jak aktorzy, którzy muszą
odegrać największy spektakl, bez ani jednej próby.
To życie jest próbą generalną. To normalne,
że popełnia się błędy... ale one czegoś nas uczą.

 Najlepszym doradcą jest doświadczenie. Szkoda tylko, że zwykle przychodzi zbyt późno.

 Serce bowiem, które szuka, czuje
tylko, że mu czegoś brak, lecz gdy
coś traci, nie może już żyć bez tego.

 Nikt nie przechodzi przez życie bez bólu - tego jestem pewien. Ceną za radość jest smutek. Ceną za posiadanie jest utrata. Można narzekać, lamentować i odgrywać rolę ofiary - i wielu tak robi - ale tak po prostu już jest.