Musisz mieć odporną psychikę, bo ludzie to ku*wy.

 Bogactwo i przywileje wyzwalają w człowieku niemiłe cechy.

 ''Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy. To boli, jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie zawsze mogłem pomóc. Zmęczony ciemnością. Czuję głównie ból. Jest go za dużo. Gdybym mógł z tym skończyć, zrobiłbym to. Ale nie mogę.''

 Wiedziałem również, że po to, by znów była moja, muszę najpierw ją utracić.

 Nie ma ziemi dla zakochanych.

 Nieprawdą jest, że czas
leczy wszelkie rany.
Nie leczy - rozdrapuje.

 Złość to tylko mały przecinek we wściekłości.

 Nie nurtuj się tym, czym jest życie dla innych; patrz na to, czym może być dla ciebie. Właściwie jest to tylko to, co robisz, jak robisz i dla kogo robisz.

 Jednakowo ważne jest wychowanie dzieci jak i rodziców.

 Dużo ludzi nie wie, co z czasem robić. Czas nie ma z ludźmi tego kłopotu.

 Ciekawe, że z pokolenia na pokolenie dzieci są coraz gorsze, natomiast rodzice coraz lepsi, a więc z coraz gorszych dzieci wyrastają coraz lepsi rodzice.