Musisz mieć odporną psychikę, bo ludzie to ku*wy.

 Chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybrał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.

 Czymże w końcu jest życie jak nie wiecznym sztormem, który zgarnia wszystko, co nam na chwilę dane,
i zostawia na brzegu tylko nagie i poszarpane szczątki?

 Żyjcie życiem, w którym możecie się rozpoznać!

 Trudno jest rozstać się z jakimś nawykiem i nie mieć uczucia, że to ostateczne pożegnanie.

 Człowiek, którego całe życie jest zaplanowane, jest teoretycznie martwy. Jego wrażenia przestają być dla niego rzeczą realną. Zostaje obcytem samym sobie, a także innym ludziom.

 Śmierć jest uniwersalnym lekiem stosowanym przez Naturę we wszelkich dolegliwościach.

 Ale jest chory, gnije od środka.

 Ach, nie umarłam... Ach tak... Trudno... Przepraszam...

 Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.

 Ech, kurwa to, nie życie...