Nie pomogą próżne żale...Ból swój niebu trza polecić,A samemu wciąż wytrwaleTrzeba naprzód iść... i świecić.
Cały świat gra komedię.
Jedność, jedność!
To jest pierwszy do wolności krok! Rozbici –służyć musimy, lecz złączeni
przemożemy swych ciemięzców!
Jedność, jedność a zwyciężymy!
Lecz korzyść z tego krótka, jak dzień zimą.
Największą przyjemnością jest czekanie na przyjemność.
Ludzie w pewnych dziedzinach to banda skończonych śmieci.
Człowiek staje się takim, jakim widzą go oczy pożądanej osoby.
Kiedy ktoś odchodzi, ktoś inny zajmuje jego miejsce.
Nikt nie lubi zabijać, ale jest rozkaz i koniec. Nie było tu metafizycznych rozterek.
Najbardziej kochamy tych ludzi
i te miejsca, przez które wylaliśmy najwięcej łez.
