Doświadczenie dowiodło, że kto nigdy nie ufa, będzie oszukany.
Zmęczenie i rozdrażnienie przybierają czasem taką samą postać.
Spontaniczność trzeba ćwiczyć każdego dnia, bo inaczej się ją traci.
Często, aby stało się to, czego pragniemy, trzeba tylko przestać robić to, co robimy.
Nie mam już cierpliwości do pewnych rzeczy, nie dlatego, że stałam się arogancka, ale po prostu dlatego, że osiągnęłam taki punkt w moim życiu, gdzie nie chcę tracić więcej czasu na to, co mnie boli lub mnie nie zadowala. Nie mam cierpliwości do cynizmu, nadmiernego krytycyzmu i wymagań każdej natury. Straciłam wolę do zadowalania tych, którzy mnie nie lubią, do kochania tych, którzy mnie nie kochają i uśmiechać się do tych, którzy nie chcą uśmiechnąć się do mnie.
Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.
Pamiętaj, nigdy nie możesz poddawać się w połowie drogi. Jeśli już zacząłeś coś robić, skończ to. Nabierz powietrza w płuca i brnij do przodu.
Obserwowanie czyjejś głupoty to odwieczna, a przy tym bezpłatna rozrywka.
Nie tylko czyn, także cierpienie jest drogą do wolności.
Nie martw się na zapas. Co ma się stać i tak się stanie. Na przekór lęku, idź z nadzieją.
