Refleksja o życiu

 Nie opuszcza się kogoś bliskiego dlatego jedynie, że jest ciężko.

 Najpierw postaraj się być wartościowym człowiekiem, sukces nadejdzie sam.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Nikt nie przechodzi przez życie bez bólu - tego jestem pewien. Ceną za radość jest smutek. Ceną za posiadanie jest utrata. Można narzekać, lamentować i odgrywać rolę ofiary - i wielu tak robi - ale tak po prostu już jest.

 Wcześniej czy później wszyscy musimy stanąć przed wyborem. Poświęcić jedno, aby zyskać coś innego. W takich chwilach najważniejsze jest nie żałować tego, co tracimy. Bo jakkolwiek wielki będzie ból straty, jest to uzasadniona cena, jaką trzeba zapłacić za dokonany wybór...

 Przyszedłeś za późno. Twoje dzieciństwo skończyło się.

 Nienawidze wolności- zmusza do wybierania.

 Jeden dla obojga, oboje dla siebie nawzajem.

 Obojętność wobec śmierci jest bezmyślnością wobec życia.

 Choć życie jest nieprzewidywalne, może jednak zmienić się na lepsze, a marzenia, z których utratą już się pogodziliśmy, mogą jeszcze się urzeczywistnić.
Nasze szanse rosną, jeśli uwierzymy, że zasługujemy.