Nie zając jest ważny, ale bieg. Tak naprawdę życie przypomina bieg, a nie meta. Ważne jest, jak sobie ten bieg urozmaicamy, co robimy, jak żyjemy, a nie jaki jest jego finał.
Życie jest rysunkiem bez gumki do ścierania. Nigdy nie przestawajczytać, bo życie nigdy nie przestaje uczyć.
Życie to nie jest czekanie na to, aż burza minie. To nauka, jak tańczyć w deszczu.
Życie jest na tyle krótkie, że nie warto go spędzać marząc o szczęściu. Szczęście to nie cel, lecz sposób podróży. To, co robisz każdego dnia, decyduje o jakości Twojego życia.
Życie jest jak teatr, tylko nie mamy próby generalnej. Dlatego śpiewaj, radosnie tańcz, śmiej się i żyj pełną pęką każdą minutę swojego życia, zanim zasłona opadnie i spektakl się skończy bez bisu.
Życie to nie te chwile, które minęły, tylko te, które zapadły w pamięć.
Często się zastanawiam, dlaczego ludzie szukają na siłę sensu swojego życia, skoro to, co mają na co dzień, to najpiękniejsza podróż, jaką mogą odbyć. Wszystko, co robimy, ma swoją wartość i znaczenie.
Wszyscy jesteśmy aniołami z jednym skrzydłem; możemy latać tylko wtedy, gdy obejmujemy siebie nawzajem.
Życie to sztuka, której nie nauczą cię w żadnej szkole. Wiele trzeba rozumieć, aby dostrzec to, co w nim piękne, wiele przeżyć, aby dostrzec to, co smutne. Myślę, że im człowiek starszy, tym więcej ceni sobie życie.
Życie to rzecz nieskończona. Nie ma zakończenia, tak naprawdę. Proces twórczy jest procesem odkrywania, procesem ciągłym ujawniania samego siebie. Ciemnością jest nieznane, bo nie poznaliśmy całego siebie.
Życie jest jak teatr, tylko bez prób. Dlatego śpiewaj, śmiej się, tańcz, płacz i żyj intensywnie każdego dnia swojego życia, zanim zapadnie ciemność i kurtyna zasłoni dzieło twojego życia.
"Jeżeli uważasz, że czas leczy rany, to jesteś w błędzie. Czas tylko pomaga nam nauczyć się z nimi żyć."