Ale jeśli chcesz, możesz odejść, a ja i tak cię nie zapomnę, pamiętam wszystkich, którzy odeszli.
Najważniejsza jest chwila obecna. Bo jedynie w niej mamy pewny wpływ. Jeśli zadbamy o chwilę obecną, każda następna chwila stanie się jasna i pewna.
Nie, nie, to nie moje serce, które znam Złote usta i białe różyczki, to nie ta, którą kocham Tylko zaś do grobu mnie wiodło, mójem dzieckiem trzeba było wrócić z powodu biedy swojej niewinności, teraz ona jest w moim sercu, i jest w nim miłość wieczna.
Wschodzą słońce, wschodzą dzień, rozbrzmiewają pieśni, a nature ma swój plan i nikt go nie zmieni. Wszystko idzie swoim trybem, jak zawsze było i będzie, a przez życie niech nas prowadzi miłość do siebie.
Pamiętaj, że zawsze warto być dobrym dla innych. Bądź delikatny jak motyl krążący nad łąką, ale i silny jak tygrys, gdy trzeba bronić sprawiedliwości. Bajka nauczyła nas, że nawet w najciemniejszych czasach, zawsze jest miejsce dla dobroci i miłości.
Czuje się, że na świecie coś się wydarzyło, coś, co wcześniej wydawało się absolutnie niewiarygodne, a staje się zrozumiałe i prawdziwe. To magia. To czarodziejstwo. Cud, który jest udziałem każdego. Dla niektórych jest to coś do zniesienia, dla innych do podziwienia, dla jeszcze innych do zrozumienia.
Dopóki nie otworzyłeś książki, jest ona tylko prostokątem papieru. Ale gdy zanurzysz w niej swój umysł, staje się rajem albo koszmarem; to już zależy, co w niej zawarte.
W baśniach możemy odnaleźć wszystko to, czego pragnie nasza dusza. Są pełne mądrości i nauki, skrytej w przypowieściach i metaforach. To one kształtują nasz świat zrozumienia.
Czyż nie jest lepiej, żeby dzieciom wyrosły z głowy różne dziwactwa, zanim tu, w prawdziwym życiu, opadną one na ich ramiona ciężarem nie do uniesienia?
W głowie zawsze gdzieś mieszkała bajka, choć nie każdy potrafi znaleźć do niej klucz. Gdzieś w nas zawsze jest coś magicznego, coś, co nie musi, ale bardzo chce uwierzyć w cuda.
