Wielu ludzi, doświadczonych, znakomitych, może pójść z tobą do pewnego miejsca. Ale tam, gdzie chcesz w końcu dojść, możesz wejść tylko ty sam.
I mówił sobie w duchu, że choćby ludzie mieli miliony dróg, gdzie czeka na nich przygoda, to każdego czeka swoja własna bajka. I że trzeba ją przeżyć aż do końca, na dobre i na złe.
Nigdy nie bądź zadowolony. To właściwość głupców. Wiesz, co ci powiem? Nigdy nie jest za późno, aby stać się lepszym.
Rozumiecie, prawdziwa miłość to coś więcej niż piękny wygląd. To jest ciężka praca i cierpliwość, ale przede wszystkim to uczenie się zaufania i dzielenia swojego życia z kimś innym.
Możemy latać, ale musimy uwierzyć w to na sto procent. Nie wystarczy o tym marzyć.
Wszystko jest niemożliwe, dopóki ktoś nie zrobi tego. Panie, to zasada, która obowiązuje wszędzie, poza baśnią.
- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy?
- Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.
Dopóki na świecie będzie choć jedno dziecko, które uwierzy w bajki, dopóty bajki będą prawdą.
Wiesz, kiedy masz prawdziwe szczęście? Kiedy kochasz i jesteś kochany. Nic nie ma wtedy większego znaczenia. Twój świat zaczyna tańczyć, a ty tańczysz razem z nim.
Jeśli potrafisz siedząc w kucki na podłodze tworzyć wszechświat, na którym czołgają się robale, świetlikami są rozbłyśnięte gwiazdy, a ciepło pieca to oddychanie smoka – jesteś bogiem tej przestrzeni.
