Pragnieniem Boga jest to, by ...

 Kto słucha mnie - osiągnie spokój, wytchnienie - bez obawy nieszczęścia.

 Dlaczegoś potworzył ludzi?
Bóg odparł: Nie chciałem być sam.

 Jestem naczyniem. Napój jest Boży. I spragnionym - jest Bóg.

 Człowiek, który nie wierzy, nie ma świadomości obrażania Boga. Zdaje mu się, że jest niewinny.

 Bóg czasem bywa bardzo surowy,
ale nigdy ponad to, co człowiek może znieść.

 Wierzyć w Boga nie oznacza siedzieć skrzyżowanymi rękami. Wierzyć w Boga oznacza, że człowiek podejmuje walkę, że się nie poddaje, że poszukuje prawdy i umie ją przyjąć, umie walczyć o sprawiedliwość, o miłość.

 Bóg nie jest człowiekiem, żeby miał kłamać, ani synem człowieka, żeby miał żałować. Czyż On coś mówi, a potem tego nie spełnia? Albo coś obiecuje, a nie wypełnia?

 Jeśli już stworzenie spoczywa w ręku Boga, ileż więcej człowiekowi wolno wiedzieć niż to, że jest ukoronowaniem Boskiego dzieła.

 Bóg nigdy nas nie opuszcza, nawet jeśli my nieustannie, świadomie czy nieświadomie, opuszczamy Go. Jest cierpliwy, zawsze czeka na nasz powrót, cierpliwie znosi naszą nieobecność.

 Apostoł to ten, który żyje Bogiem i dla Boga.