Bogu, co boskie, cesarzowi, co ...
Bogu, co boskie, cesarzowi, co cesarskie. A co ludziom?
Bez modlitwy nie ma życia chrześcijańskiego.
Jak długo istnieć będzie świat, chrześcijanin musi wciąż poszukiwać postępu i nowych udoskonaleń, większej sprawiedliwości i braterstwa na ziemi, głębszej i pełniejszej realizacji Ewangelii tu, na ziemi. Nigdy nie wolno mu spocząć. Nieustannym obowiązkiem jest czynić więcej.
Si Deus pro nobis, quis contra nos?jeśli Bóg jest z nami, któż przeciwko nam?
Czasami bogowie odpuszczają, myślą sobie:
"Na razie wystarczy, niech gnojek zobaczy,
jak mogłoby być. Jak mają błogosławieni".
Życie Jezusa to nie żadne widowisko - to orędzie.
Odwagi, Kościele, uwzględniaj współczesne realia!
Udaremniamy ukryte knowania i wszelką wyniosłość przeciwną poznaniu Boga.
Lecz lud zaczął szemrać przeciw Panu narzekając, że jest mu źle.
Kto otwiera Ewangelię, winien ją otwierać z takim nastawieniem ducha, by z góry w sercu swym "przyznawać rację" Chrystusowi.
Na ustach i w sercach małych dzieci Bóg to matka.