Widzisz, jak spieszą pasterze; - ...

 Człowiek nigdy nie zrozumie Boga dopóki nie stanie w samym środku świata i nie zacznie patrzeć na własne cierpienie. Dopiero wtedy, kiedy sam doświadcza tych niewytłumaczalnych momentów bólu i cierpienia, zaczyna zrozumieć, kim naprawdę jest Bóg.

 Bóg nie jest po prostu 'tam gdzieś', jakby był daleką i niezainteresowaną osobą. Jest nam bliski, jest 'tu' - nawet w nas. To najbardziej intymna prawda naszego życia. To jest serce duchowego życia.

 Człowiek nie jest godny Boga, ale nie jest niezdolny stać się Go godnym.

 Ludziom nie tyle się daje, ile chce się dać, ale tyle, ile się ma w sobie Boga.

 Modlitwa jest dla nas ludzi językiem obcym. Uczy się jej tylko przez ćwiczenie

 Wtargnięcie Boga, gwałtowne, totalne, przynosi radość, która nie jest niczym innym, jak szczęściem uratowanego, szczęściem topielca wyciągniętego w ostatniej chwili z wody.

 Dopiero wtedy, kiedy człowiek wróci do Boga, odzyska prawdziwe oblicze.

 Jak bardzo to, kim człowiek jest, zależy od Boga, w którego wierzy?

 Ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.

 Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie popadli pod sąd. Oto sędzia stoi przed drzwiami.