Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.

 Pokora to siła obracająca wszystkie zasoby energii na służbę Bogu i światu, nie zaś sobie.

 Nasze naśladowanie Ubogiego Chrystusa stanowi świadectwo, że rzeczywiście stawiamy Boga ponad wszystkie rzeczy i że bardziej cenimy dobra duchowe niż materialne.

 Kto jest rzeczywiście dobry, jest taki we wszystkich miejscach i w każdym towarzystwie. Dobry ma bowiem zawsze przy sobie Boga, a kto Jego ma prawdziwie, ten ma Go wszędzie, zarówno na ulicy i wśród ludzi, jak w kościele, pustelni czy celi klasztornej.

 Niczym nienaruszona uwaga jest modlitwą.

 Wierzyć w Boga, to pierwszy krok całej wiary. Dziś krok ten trzeba postawić bardziej świadomie i bardziej stanowczo niż kiedykolwiek.

 Pan Bóg najwidoczniej bardziej od bogatychukochał sobie biednych,skoro stworzył ich tak wielu.

 Zabijajcie ich wszystkich, Bóg rozpozna swoich.

 Czasem trzeba skoczyć w pustkę. Tylko wtedy dajemy Bogu szansę na interwencję.

 Czy jestem wierzący? Bóg jeden raczy wiedzieć.