A ja wam mówię, że Bóg ma też noce bezsenne.
Człowiek jest tylko przemijającym gościem, którego stwórca, Bóg, kiedyś do siebie odwoła. Cokolwiek zatem przedsięwziemy, zawsze pamiętajmy o tym, kim jesteśmy, skąd pochodzimy i dokąd zmierzamy.
Ot! nastał wiek postępu, daj Boże, mu zdrowie!Już nam teraz obecność i przeszłość nie w głowie.
Bóg nie patrzy na wielkość naszych czynów, ale na miłość, z jaką są wykonane.
W braku równości też się Bóg objawia.
Wzbraniałbym się wierzyć w takiego Boga,którego mógłbym zrozumieć.
Dla katolika nie może istnieć neutralność. Pan Bóg też nie jest neutralny.
Marzę o czymś bardzo prostym, o czymś zbliżonym do najprostszych gmin chrześcijańskich w pierwszych wiekach Kościoła... Jakieś kilka dusz zgromadzonych, żeby prowadzić życie nazaretańskie, żyć z praw rąk jak Święta Rodzina, praktykować cnoty nazaretańskie kontemplując Jezusa... mała rodzina, małe ognisko zakonne, maleńkie, najprostsze.
Idziemy do Boga nie drogą, lecz miłością.
Bóg nie jest daleko od żadnego z nas: w Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i istniejmy.
