Czas nie jest z gumy. Każdy, wcześniej czy później, będzie ...

 Czas to najdoskonalszy nauczyciel, lecz niestety zabija wszystkie swoje uczniów.

 Nie mierzę swojego życia latami. Mierzę je chwilami i wszystkim, co robię, by te chwile sprawiły, że czuję się żywy. Chwile, które przekraczają granice. Nie chcę osiągnąć pięknego końca. Chcę piękna bez końca.

 Ten, kto nie wie, co to jest życie, jak może wiedzieć, co to jest czas, w którego ramach to życie się przemierza?

 Czas jest największym nauczycielem, mimo że zabił wszystkich, którzy odbyli u niego naukę.

 Nie warto tracić czasu na zastanawianie się, co by było, gdyby... Lepiej zająć się tym, co będzie. Bo czas jest jak rzeka - kiedy raz przepłynie, nie da się go odzyskać.

 Czas to najdoskonalszy z nauczycieli. Tylko on potrafi pokazać nam kto naprawdę jest naszym przyjacielem, a kto jedynie udaje.

 Czas jest królikiem, który zawsze ucieka. Czasami maksymalnym wysiłkiem udaje nam się go złapać za ogon, ale on zrywa się i ucieka, pozostawiając nas z pustymi rękami.

 Gdybyśmy nie umierali, czas byłby tylko wymiarem przestrzeni. W takiej przestrzeni człowiek mógłby być wszędzie naraz. Umieranie uniemożliwia nam bycie wszędzie naraz, narzucając nam bycie zawsze tu i teraz.

 Czas jest tym z czego zbudowane jest życie. Najważniejszym darem, który otrzymujemy, lecz też najbardziej niezrozumiałym. Nie możemy go zatrzymać, ale jak najbardziej zmarnować.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, którą wcześniej dotknąłeś, przepłynęła i nie wróci. Nic nie jest stałe jak przepływ czasu.