
Rodzimy się w jeden dzień. Umieramy w jeden dzień. W ...
Rodzimy się w jeden dzień. Umieramy w jeden dzień. W jeden dzień możemy się zmienić. I w jeden dzień możemy się zakochać. Wszystko może się zdarzyć w ciągu zaledwie jednego dnia.
Niezłomną zasadą jest, że nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Wszystko, co robimy, mimo że jest małe, może mieć olbrzymie znaczenie dla tego, co przyjdzie później.
Czas jest najbardziej nieocenionym z zasobów ludzkości, najrzadszym ze skarbów, dlatego warto wykorzystywać go mądrze, warto kochać, cenić co dnia i uczyć się na błędach.
Czas to cenny skarb, którego nie wolno marnować. Kiedy go stracisz, nigdy już go nie odzyskasz. Z każdą chwilą, która mija, umieramy troszkę.
Nikt nie może cofnąć się w czasie i napisać
nowego początku, ale każdy może zacząć
od dzisiaj i dopisać nowe zakończenie.
Czas jest najważniejszy zasób i jego właściwe wykorzystanie jest kluczem do sukcesu. Trzeba docenić jego wartość, bo minuta stracona już nigdy nie wróci.
Pamiętaj, że czas, jakiejkolwiek aktywności poświęcasz, jest wyrazem Twoich priorytetów. Zawsze znajdziesz czas na to, co jest dla Ciebie ważne.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, której dotknąłeś, przepłynie już dalej. Ciesz się każdym momentem.
Gdybyśmy nie umierali, czas byłby tylko wymiarem przestrzeni. W takiej przestrzeni człowiek mógłby być wszędzie naraz. Umieranie uniemożliwia nam bycie wszędzie naraz, narzucając nam bycie zawsze tu i teraz.
Czas, ten kosmiczny rzemieślnik, majsterkujący w swym niematerialnym warsztacie, zawsze działa w kierunku doskonałości. Nie spieszy się, nie obawia się późności. Czekania na odpowiedni moment, na tę optymalną chwilę.
Po co ludziom dzieci, jeśli nie mają dla nich czasu?