
Czas i zdrowie to dwa cenne skarby, których nie rozpoznajemy ...
Czas i zdrowie to dwa cenne skarby, których nie rozpoznajemy i nie doceniamy dopóki się nie wyczerpią.
Kiedy jest zdrowie, to i w miłości idzie bardzo dobrze. I nie mam tu na myśli uczuć do partnera czy dzieci, tylko w ogóle do życia. Ja teraz rozumiem, co to znaczy naprawdę cieszyć się każdą chwilą. Doceniam każdą minutę. Zawsze powtarzam mojej córce: „Jeśli rzeczy małe nie będą cię cieszyły, to i duże nigdy nie ucieszą”. Cieszę się więc tymi małymi okruchami, przyrodą, zielenią. Cieszę się, mogąc iść po prostu brzegiem morza, chłonąc jego zapach i całej przyrody, która mnie otacza. Ktoś, kto nie otarł się o pewne ostateczne sprawy, pomyśli, że mówię głupoty.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda już przeminęła i nigdy więcej nie wróci., ciesz się każdym momentem, ciesz się każdym smakiem doświadczonym z chwilą.
Czas jest najważniejszym surowcem, jaki mamy. Nie możemy go kupić, nie możko go zatrzymać. Czas to życie. I jak spędzamy swojego czasu, tak spędzamy swoje życie.
Czas jest tym z czego zbudowane jest życie. Najważniejszym darem, który otrzymujemy, lecz też najbardziej niezrozumiałym. Nie możemy go zatrzymać, ale jak najbardziej zmarnować.
Nie mierz czasu godzinami, lecz poziomem skupienia, jakie potrafisz utrzymać. Czas jest bowiem jedynie iluzją. Zwróć uwagę na to, co dzieje się w danej chwili, a zrozumiesz, że czas to tylko forma, za pomocą której odmierzamy nasze doświadczenia.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknęłeś, płynie dalej. Ciesz się każdym momentem.
Czas jest tym, co najtrudniej jest zrozumieć. Jego nie można kupić, ukraść, pożyczyć, ani go nabyć. Jedyne, co możemy z nim zrobić, to wykorzystać jak najlepiej.
Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt szybki dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy cierpią, zbyt krótki dla tych, którzy się radością, ale dla tych, którzy kochają, czas to wieczność.
Czas też tak płynie
– z przyzwyczajenia
– coraz bardziej zabrudzony i zużyty.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, którą dotknąłeś zniknęła już do zawsze. Nie możesz dotknąć tych samych wód.