Czasami zapominam, jak się oddycha.

 Trzeba pamiętać, że żyłam przeszłością, a to zabiera człowiekowi zbyt dużo czasu.

 Życie jest piękne tylko dlatego, że jest przemijające. Po co by nam było cokolwiek cenić, skoro wszystko by było wieczne? Są na świecie rzeczy bezcenne, ale nie ma nic cenniejszego od czasu, bo to on decyduje o naszej wartości.

 Nie ma czasu – tak krótkie jest życie – na sprzeczki, przeprosiny, zawiść, wyjaśnienia. Jest tylko czas na kochanie, i to w tej chwili, że się tak wyrażę.

 Czas jest błogosławieństwem nietrwałości, przypomnieniem o przemijalności, który pomaga nam docenić chwilę. Człowiek, który zna wartość czasu, nigdy go nie marnuje, ale korzysta z każdej sekundy z wyrazem wdzięczności na twarzy.

 Czas jest bardzo wolny dla tych, którzy czekają... Bardzo szybki dla tych, którzy się boją... Bardzo długi dla tych, którzy się smucą... Bardzo krótki dla tych, którzy się cieszą... Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.

 Czas jest jak rzeka nieustannie płynąca, której bieg nie możemy zatrzymać. Każda chwila jest cennym klejnotem, który, raz stracony, nigdy nie powraca.

 Jeśli dysponujesz czasem dla bliźniego, nigdy nie spoglądaj na zegarek.

 Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ to, co przeszło, nigdy nie wróci. Cieszmy się więc każdym momentem, jaki nam daje życie.

 Czas jest jednocześnie najcenniejszym i najbardziej nieodzownym składnikiem naszego życia, który przemija nieubłaganie i którego nigdy nie można odzyskać.

 "Czas jest czymś co można stracić i nigdy już nie odzyskać. Jeśli go zmarnujemy, to jest to nasza największa strata, której żaden wysiłek, żadne złoto nie jest w stanie zrekompensować. Dlatego nie ma nic cenniejszego od czasu."