Czas jest jak rzeka, w której nie można stąpać dwa razy. Lecz to nie brzeg rzeki, który się zmienia, lecz samo płynące w nią wody.
Czas jest tym, czego najmniej nam wystarcza, a jest to jedyne, co mamy. Zrozumienie tego paradoksu jest początkiem mądrości.
Czas to nie to, co zegar pokazuje. To jest coś, co zdarza się w umyśle. Kiedy myślisz, czas leci. Kiedy jesteś przerażony, czas się zatrzymuje. Czas może latać, czas może się skurczyć. Czas jest gumą, można go rozciągnąć lub skurczyć.
Czas jest tym co najcenniejsze. To jedyna rzecz, której nie możemy sobie kupić. Czasu nie możemy zatrzymać, przyspieszyć ani spowolnić. Jest bezwzględny i nieustający.
Czym, że innym jest podróż, jeśli nie pogonią za utraconym czasem.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, której dotknąłeś, płynie dalej. Ciesz się każdym momentem życia.
Nie doceniaj nigdy znaczenia chwili, bo każe minuta, która mija, jest kroplą życia, której już nigdy nie odzyskasz. Pamiętaj, że czas to złoto, którego nie można kupić za żadne pieniądze...
Czas, ten kosmiczny rzemieślnik, majsterkujący w swym niematerialnym warsztacie, zawsze działa w kierunku doskonałości. Nie spieszy się, nie obawia się późności. Czekania na odpowiedni moment, na tę optymalną chwilę.
Czas to zasób, którego nie można kupić, nie można go odzyskać, nie można go zatrzymać. Czas nie zna litości, nie czeka. Czas niczym rzeka, płynie nieustannie do przodu, niewzruszenie. Po każdym straconym dniu jesteśmy o jeden dzień bliżej naszego ostatecznego celu.
Czas jest największym nauczycielem, mimo że zabił wszystkich, którzy odbyli u niego naukę.
