I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Jeśli nie masz czasu dla swoich dzieci, to zgaś telewizor.
Czas jest krótki dla tych, którzy świętują, ale dla tych, którzy cierpią, wydaje się nieskończony. Czas jest zatem względny i różni się dla każdego człowieka.
Czas jest najważniejszą rzeczą, jaką możemy posiadać. Możesz użyć go, ale nie możesz go odzyskać. Jeśli stracisz go raz, nigdy go nie odzyskasz.
Myślę, że czas jest wartością przemijającą. I jeżeli się go traci, to się traci na zawsze.
Pędzimy przez życie tak szybko, że zostajemy sami z sobą. Najstraszniejszy z naszych samotności, niż być samym w nocy.
Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ prąd, który przeszedł, nigdy więcej nie przeminie. Ciesz się każdym momentem życia.
Czas jest najmądrzejszym doradcą. Czas pomaga nam przekonać się, do kogo naprawdę możemy odczuwać uczucia, a kogo po prostu zauważamy. Ostatecznie, czas wywołuje odpowiednie emocje wobec odpowiednich osób.
Czas jest tym, co najbardziej cenne. To surowiec, którego wszyscy otrzymujemy w jednakowej ilości. Nie możemy go kupić, nie możemy go odzyskać. Oddajemy go na różne sposoby, często nie zauważając, jak cenny jest każdy przemijający moment.
Czas jest bardzo wolny dla tych, którzy czekają, bardzo szybki dla tych, którzy się boją, bardzo długi dla tych, którzy się smucą, bardzo krótki dla tych, którzy się cieszą. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
