I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Czas jest tym, czego nam najbardziej brakuje, ale jeśli dobrze się zastanowić, to na koniec naszego życia zawsze okaże się, że mieliśmy go wystarczającą ilość.
Bo kiedy nadchodzi wieczór,
wszystkie wspomnienia wracają.
Czas jest jak rzeka, której nie można dotknąć dwukrotnie, bo woda, którą dotknęliśmy, spływa, a zastępuje ją ta, która nadchodzi, i tak dalej.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała woda, której dotknąłeś, nigdy już nie powróci. Ciesz się każdym momentem.
Przeszłość jest historią, przyszłość jest tajemnicą, a teraźniejszość jest darem. Dlatego nazywa się go 'prezentem'. Życie jest teraz.
Czas to najdoskonalszy z nauczycieli. Przekształca uczniów w mistrzów, nadając im mądrość zapłatą za doświadczenie, a wtedy nawet najmroczniejsza chwila staje się cenną lekcją
Nie odkładaj na później tego, co możesz zrobić teraz. Czas jest jak rzeka - nie możesz dotknąć dwukrotnie tej samej wody, ponieważ woda, którą dotknąłeś, już płynie dalej. Nie ma takiej samej wody, nie ma takiego samego momentu.
Czas śpi za moimi plecami, ale nie lubi robić tego w tajemnicy. Musi mi przypominać o sobie; sypie mi na głowę piaskiem z swojego zegara klepsydry, szeleści w kalendarzu, mówi: tutaj, patrz jak płynie. A ja patrzę.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tego samego miejsca dwa razy, bo przepływająca woda nie jest już tą samą, a człowiek, który najpierw ją dotknął, nie jest już tym samym człowiekiem.
Czas jest jak rzeka, którą nie można przekroczyć dwa razy na tym samym miejscu, zawsze płynie, niezmiennie zmieniając wszystko w swoim otoczeniu.
