Życie jest przecież...dosyć bolesną formą spędzania czasu.
Czasami musimy przestać analizować przeszłość,
przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać
się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować
rozumem co chce czuć serce. czasem musimy po prostu
powiedzieć sobie “niech się dzieje co chce” i iść dalej.
Rzekomo umieramy z powodu starości, ale jest to zmyłka. Umieramy, bo po prostu odczuwamy upływ czasu i nie jesteśmy w stanie tego znieść.
Czas jest pewnego rodzaju rzeką, której nie możemy przekroczyć. Zanosi wszystko, co tworzymy, tworzy mury, które niszczą nasze marzenia i oddziela ludzi, z którymi bylibyśmy chcieli zostać na zawsze. Czas to niewidzialny władca, zawsze nieubłagany.
Patrz w przyszłość, bo nie żyjemy tylko dla obecnej chwili.
Ja o swoim braku czasu mogłabym napisać książkę, gdybym znalazła czas.
Czas jest bezlitosny. Czas to najważniejsze co mamy. Ludzie zrozumieją to dopiero wtedy, gdy czasu już nie będzie. I tak to jest zawsze.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknęłaś, pójdzie dalej. Ciesz się każdą chwilą życia.
Czas to zasób, którego nie można kupić, nie można go odzyskać, nie można go zatrzymać. Czas nie zna litości, nie czeka. Czas niczym rzeka, płynie nieustannie do przodu, niewzruszenie. Po każdym straconym dniu jesteśmy o jeden dzień bliżej naszego ostatecznego celu.
Człowiek się nie zmienia. Można go tylko poznać. Ale zna się go całe życie, pod różnymi warunkami, w różnym czasie, miejscu oraz bez powodu.
