Czas i jego znaczenie

 Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt szybki dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy cierpią, zbyt krótki dla tych, którzy się radością, ale dla tych, którzy kochają, czas to wieczność.

 Czy jest coś bardziej cennego niż czas? To on przyjmuje, poznaje, odnosi, utrzymuje, pokonuje wszystko. Czas może więcej niż siła natury, bo on sam aby nazwać, nie jest czymś, co trwa a co czyni, że wszystko trwa.

 Czas to najcenniejsza waluta naszego życia. Nie można go kupić, nie można go odzyskać, jedyne co możemy z nim zrobić to go używać. A jak go użyjemy, zależy od nas.

 Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.

 Czas jest tym jedynym lekarzem, który goi rany duszy. Przez niego, odkrywamy prawdziwe znaczenie: cierpliwości, wytrwałości i nadziei.

 Czas jest jak rzeka, którą nie można dotknąć tą samą wodą, bo woda, którą dotkałeś płynie do końca. Woda, którą dotkniesz następnie, jest już inna woda, a jednak ten sam czas.

 Bo kiedy nadchodzi wieczór,
wszystkie wspomnienia wracają.

 Nie wystarczy po prostu mijać czasu, trzeba go doświadczać i przede wszystkim, zrozumieć. Czas to nie tylko liczba, to także życie, pełne emocji, wyzwań i przemyśleń. Każda chwila jest cenna i niepowtarzalna.

 Wszystkie nasze błędy możemy naprawić. Jednak czasu, który zmarnowaliśmy, nigdy nie jesteśmy w stanie odzyskać.

 Nie marnuj czasu, bo to jest materia, z której jest zrobione życie.