Pędzimy przez życie tak szybko, że zostajemy sami z sobą. Najstraszniejszy z naszych samotności, niż być samym w nocy.
Rzeczywistość nie jest ani punktem, ani linią, jest tylko teraźniejszością. Tego który jest i nie jest, tak jak trwa z czasem i tak jak przemija z nim.
Każde słowo jest jak niepotrzebna
plama na ciszy i nicości.
Nie sztuką jest umrzeć, ale przeżyć. Czas, który każdy dostaje na życie, jest tak samo długi, tylko go inaczej wykorzystujemy. Każda chwila jest bezcenna, jeśli znamy jej wartość.
Czas jest tym, co najbardziej cenne. To surowiec, którego wszyscy otrzymujemy w jednakowej ilości. Nie możemy go kupić, nie możemy go odzyskać. Oddajemy go na różne sposoby, często nie zauważając, jak cenny jest każdy przemijający moment.
Czas jest jak rzeka, której nie można dotknąć dwa razy tą samą wodą, ponieważ woda, której dotknęliśmy już ucieka i nie wraca, tak samo minuty, które uciekły, już nie wrócą.
Czas jest jak rzeka nieustannie płynąca, której bieg nie możemy zatrzymać. Każda chwila jest cennym klejnotem, który, raz stracony, nigdy nie powraca.
Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego zrobione jest życie. Lecz nie zapominaj, że nie możemy odzyskać straconego czasu. Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tych samych wód dwukrotnie. Ponieważ woda, której dotknęliśmy, przepływa już dalej i nigdy nie powróci. Czas przepływa niewzruszenie, jak rzeka.
Czas – najlepszy sędzia.
Nie marnuj czasu, bo to jest materia, z której jest zrobione życie.
