Człowiek uczy się przez cale ...

 Dużo ludzi nie wie, co robić z czasem – czas nie ma z ludźmi tego kłopotu.

 Obie rzeczy: zarówno to, przed czym uciekasz,
jak i to, za czym wzdychasz, są w tobie.

 Skórka jabłka jest złoto-malinowa, lecz w środku, w miąższu, tkwi robak.
Wbrew pozorom to robak, a nie skórka jabłka stanowi dowód, że owoc dojrzał. Złota skórka niekiedy kryje kwaśny owoc, robak zaś ciągnie tylko do słodyczy. Nie myśl, że robaczywe jabłko jest niezdatne do jedzenia. Robak je tylko napoczął, właśnie dlatego, że jest soczyste i słodki.
Robak żyje dzięki temu. Nikt go nie lubi, a przecież on chce tylko żyć.

 Czyż człowiek nie jest tylko kwiatem uniesionym przez wiatr?

 To się nie zdarza, żeby
cokolwiek było tak, jak już było.

 Od człowieka żąda się tylko, by przynosił pożytek ludziom: jeśli po trafi wielu, a jeśli nie - to choćby nielicznym, a jeśli nie - to choć by najbliższym, a jeśli nie - to choćby samemu sobie.

 Najprawdziwszym złem
na świecie są czyny człowieka.

 Kiedy przychodzi śmierć, dobra tego świata tylko przeszkadzają. Nie zabierzemy z sobą niczego.

 Dziecko to człowiek, tylko że mały – nie znaczy, że jednak głupi. Ten mały często czuje i widzi więcej niż sobie myślisz.

 Gdyby ludzie myśleli o tym, co mówią, to nie mówiliby tego, co myślą.