Z czasem człowiek uczy się mieć po prostu wyje*ane.

 Każdy człowiek powinien być dawcę i odbiorcą. Kto nie pełni tej podwójnej roli, jest jałowym drzewem.

 Kłamią niewolnicy, wolni mówią prawdę.

 Ci, którzy boją się ludzi, uwielbiają ustawy.

 Ludzie się dziwią, jak im się ofiarowuje jaką rzecz, a nigdy jeśli daruje się czas.

 Stwierdzenie „to koniec” może być zakwalifikowane równocześnie jako prawda i fałsz, bo nawet ostatnia kropka może być prologiem nowej historii.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Jeżeli ktoś traktuje Cię źle pamiętaj, że coś jest nie tak z nim a nie z Tobą. Normalni ludzie nie niszczą innych ludzi.

 Człowiek, który nie boi się prawdy, nie musi wcale lękać się kłamstwa.

 Ponieważ ludzkość nigdy nie wiedziała, dokąd zmierza, była w stanie znaleźć swą drogę.

 Człowiek nie staje się tak łatwo dorosłym. Nie może się stać.