Proprium ingenii humani est odisse, ...

 Książka ożywa dzięki czytelnikowi. To on wlewa w nią życie, tworzy w wyobraźni scenę, na której żyją jej bohaterowie.

 Stwierdzenie „to koniec” może być zakwalifikowane równocześnie jako prawda i fałsz, bo nawet ostatnia kropka może być prologiem nowej historii.

 Obrażają mnie tylko kłamstwa, nigdy szczere rady.

 Serce dodaje kolorów wszystkiemu, co człowiek widzi, słyszy i wie.

 Nie gań poczynań bliźniego, zanim nie spojrzysz w głąb siebie.

 Największym nieszczęściem w małżeństwie jest różność charakterów i usposobień.

 Najlepsza definicja człowieka: istota, która do wszystkiego się przyzwyczaja.

 Słowa ograniczają, czasami milczenie bywa wymowniejsze i zawiera w sobie więcej treści.

 Człowiekowi często zdaje się, że się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia,
nowe radości, nowe grzechy.

 Dojrzałość oznacza stabilność. Tak jak nie stawiasz telewizora na chybotliwej szafce, tak nie wiążesz swojego życia z kimś, kogo nie możesz być pewnym. Przewidywalność, nawet w spontaniczności, jest jednak ważna.