Dwojako chybiamy w naszych stosunkach ...

 Gdzieś czytałam, że dojrzewając, człowiek otrzymuje taką twarz, na jaką sobie zasłużył.

 Człowiek ma cenę.

 Proprium ingenii humani est odisse, quem laeseriswłaściwe jest naturze ludzkiej nienawidzić tego, kogo się obraziło.

 Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.

 Istnieją tylko dwa rodzaje ludzi: sprawiedliwi uważający się za grzeszników i grzesznicy uważający się za sprawiedliwych.

 Nieszczęście ma to do siebie, iż stoi, a człowiek, czy chce, czy nie chce, musi iść w przyszłość, więc odchodzi od niego coraz dalej.

 Jest rzeczą niemożliwą, aby człowiek, który patrzy w słońce, nie miał oświetlonej twarzy.

 Ci, których świat nie był wart, zostali zamęczeni.

 Nie patrz na cudze szczęściektóre może nie jest szczęściemokiem zawistnym.

 Wegetarianie nie jedzą wprawdzie zwierząt, ale zjadają im pożywienie.