Dwojako chybiamy w naszych stosunkach ...
Dwojako chybiamy w naszych stosunkach z ludźmi: gdy ich krzywdzimy i gdy im nie pomagamy, choć pomóc możemy.
Wódka pije ludzi do dna.
Tak jak but zmienia kształt przez nogę,tak też duchowe pragnieniazmieniają życie człowieka.
Rośliny są jak ludzie, potrzebują miłości, ale i ludzie są jak rośliny, pozbawieni miłości więdną.
Szczęście człowieka na ziemi zaczyna się dlań wtedy, gdy zapominając o sobie zacznie żyć dla bliźnich.
Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłeś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzony.
Gdy bieda wciąż trwa, nie ma prawdziwej wolności.
Pisanie to dziwna rzecz, przyjacielu, moim zdaniem najbardziej zadziwiająca
i najstraszniejsza rzecz, jaką może czynić człowiek – i dodał, przybierając jeden ze swych oszczędnych uśmiechów:
- Czytanie także.
Człowiek nie staje się tak łatwo dorosłym. Nie może się stać.
Ty myślałaś, że wróci, i że będziesz miała happy end z tym pojebańcem. No cóż.
Ojcowie zdolnych dzieci są gorącymi zwolennikami teorii dziedziczenia.