Dwojako chybiamy w naszych stosunkach ...
Dwojako chybiamy w naszych stosunkach z ludźmi: gdy ich krzywdzimy i gdy im nie pomagamy, choć pomóc możemy.
Nigdy nie mów prawdy ludziom, którzy na nią nie zasługują.
O takiej chwili, ach, dwa serca płaczą,Jeśli coś mają przebaczyć - przebaczą,Jeżeli o czym zapomnieć - zapomną.
Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.
Jestże się poetą, czyli raczej tylko bywa się?
Człowiek potrafi uczynić i to, czego nie zdoła ogarnąć jego wyobraźnia. Jego czoło przecina galaktykę absurdu.
Nikt nie może sądzić drugiego, ponieważ nikt nie zna samego siebie.
Ci ludzie umieją się tylko bić!
Człowiek rodzi się by żyć, nie po to by przygotowywać się do życia.
O wielkich zmianach decydują małe epizody. Jedno spotkanie, jedna książka, jedna decyzja.
Lepiej być dziwnym dla innych niż obcym dla siebie.