Dwojako chybiamy w naszych stosunkach ...
Dwojako chybiamy w naszych stosunkach z ludźmi: gdy ich krzywdzimy i gdy im nie pomagamy, choć pomóc możemy.
Tylko słowo wolność potrafi mnie jeszcze porwać.
Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożniejszy.
Nie można nakłonić umysłu, by poniechał jakiejś myśli, tak jak nie można zmusić morza, by nie zalewało brzegu. Dla marynarza zwie się to przypływem, dla winowajcy – wyrzutem sumienia. Bóg wzburza duszę jak ocean.
Dopóki wiara kwitła, szanowano prawa,
Była wolność z porządkiem i z dostatkiem sława.
Stary człowiek to sąsiad śmierci.
Człowiek jest liną rozpiętą między zwierzęciem a nadczłowiekiem. Liną nad przepaścią.
Idee nie są odpowiedzialne za to, co z nich czynią ludzie.
Odpowiedź ust własnych cieszy człowieka, jak miłe jest zdanie stosowne!
Jeżeli budujesz jakiekolwiek relacje z ludźmi, czy to przyjaźń, miłość, czy cokolwiek innego, nie ignoruj. Rozmowa nawet najtrudniejsza jest lepsza niż cisza, która nie wiadomo co znaczy. Czasami nie ważne jak cierpliwy potrafisz być, jeśli nie wiesz co się dzieje, to czujesz się niepewnie... Czasami brak słów jest gorszy niż najgorsze słowo.
Człowiek jest obywatelem dwóch światów. Wchodząc na drabinę Darwina(drabinę ewolucji biologicznej), zszedł równocześnie z drabiny Jakubadrabiny duchowego pochodzenia od Boga