Nie wiąż się nigdy z ...

 Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...

 Człowiek jest głupi. Jeśli nie ma zmartwień to je sobie wymyśla.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Wielki człowiek jest wielki nawet w dolinie.Mały jest mały nawet na szczycie góry.

 Większości świat jawi się jako groźba i pewnie z tej przyczyny ten świat staje się w końcu dla nich prawdziwym zagrożeniem.

 Człowiek ukuwa sobie maksymy, żeby zapełnić dziury we własnym charakterze.

 Definiują Cię dwie rzeczy: Twoja cierpliwość, gdy nie masz nic i Twoja postawa gdy masz wszystko.

 Prawda jest straszna, ale niewiedza jeszcze gorsza.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Ludzie powinni się mierzyć duszami, a nie kieszeniami.