Cóż jest człowiek, że pamiętasz ...
Cóż jest człowiek, że pamiętasz o nim, syn człowieczy, że go nawiedzasz?
Udostępnij:
Inspiracje:
Tylko uczciwe życie jest szczęśliwe.
Im bardziej człowiek będzie się stawał człowiekiem, tym bardziej będzie odczuwał potrzebę adoracji i to coraz wyraźniejszą, coraz czystszą, coraz wspanialszą.
Błogosławieni, którzy potrafią
śmiać się z własnej głupoty,
albowiem będą mieć ubaw do końca.
Kto jest wewnętrznie dobrze usposobiony i uporządkowany, nie zważa na dziwne i przewrotne ludzkie podstępy.
Człowiek, zgodnie ze swoją wewnętrzną naturą, jest stworzeniem, które nie tylko pracuje i myśli, ale także śpiewa, tańczy, modli się, opowiada historie i świętuje.
Samotność każdego z nas dobija ale przyzwyczaić sie do niej i żyć z nia wtedy oczami piekny świat dostrzegasz
Człowiek jest tak wielki, jak jego marzenia.
Nie możesz jeść ponad swój apetyt. Druga połowa bochenka należy do drugiego człowieka, i jeszcze trochę powinno zostać dla przypadkowego gościa.
Tylko poważny stosunek do cierpienia upoważnia człowieka do żartu.
Człowiek zupełnie nie tknięty szałem nie wejdzie do świątyni muz.