Stary człowiek - to myśląca ruina.

 Gdzie jest człowiek, tam jest i sztuka.

 To absurd twierdzić, że człowiek jest dobry albo zły. Człowiek jest i dobry, i zły.

 Mówienie jest wysiłkiem: nie zdoła człowiek wyrazić wszystkiego słowami.

 Kiedy widzimy ciągle tych samych ludzi (…)
stają się oni w końcu częścią naszego życia.
A skoro są już częścią naszego życia, to chcą
je zmieniać. Jeśli nie stajemy się tacy, jak tego oczekiwali, są niezadowoleni. Ponieważ ludziom wydaje się, że wiedzą dokładnie jak powinno wyglądać nasze życie. Natomiast nikt nie wie, w jaki sposób powinien przeżyć własne życie.

 Nie wiąż się nigdy z człowiekiem, dla którego środkiem jest to, co tobie celem.

 Znane są tysiące sposobów zabijania czasu, ale nikt nie wie, jak go wskrzesić.

 Ogromnie wiele słów potrzeba, by nie powiedzieć prawdy.

 -O czym mówisz?
- O grzechu.
-Co to właściwie jest?
-To, co powoduje krótkie spięcie miłości, odcina prąd życia, spycha poza nawias braci, podminowuje szczęście, zaciemnia spojrzenie, wykrzywia twarz, dławi radość,
gwałci Twoje serce.

 To przerażające jak mili potrafią być ludzie, kiedy tylko czegoś od nas chcą.

 Ludzie uważają, że czas jest ważny, ponieważ sami go wymyślili.