Bardzo lubię z kimś spać. Spanie z drugim człowiekiem to dla mnie jedna z największych przyjemności - a może konieczności - w życiu. Jestem przekonany, że ludzie dopiero od niedawna wymyślili spanie w pojedynkę. Znerwicowanie naszego świata jest pewnie po części produktem jednoosobowych łóżek i pojedynczych sypialni.
Człowiek ma tę wyższość nad maszyną, że umie się sam sprzedać.
Gdyby można było skrzyżować człowieka z kotem, skorzystałby na tym człowiek, a stracił kot.
Żyjemy w wielkich czasach, lecz czasu coraz mniej.
Odrobina dobra okazana drugiemu człowiekowi
lepsza jest niż cała miłość do ludzkości.
Człowiek plus jego zamiary równa się przypadek.
Świat nie jest sercem, ale my ludzie powinniśmy być sercem kosmosu.
Społeczeństwo musi koniecznie dowartościować znaczenie pracy i na nowo "wytarować" stosunek między człowiekiem a pracą. Czyż kryzys pracy z jego bólami porodowymi nie jest przypadkiem wołaniem o człowieka jutra?
Człowiek, który nie jest wolny, zawsze idealizuje swoją niewolę.
Większy ból niż ukąszenie wężadaje niewdzięczność dziecka.
Gdy człowiek krytykuje cudze utwory, czuje się jak generał.
