Bardzo lubię z kimś spać. Spanie z drugim człowiekiem to dla mnie jedna z największych przyjemności - a może konieczności - w życiu. Jestem przekonany, że ludzie dopiero od niedawna wymyślili spanie w pojedynkę. Znerwicowanie naszego świata jest pewnie po części produktem jednoosobowych łóżek i pojedynczych sypialni.
Tylko ten, kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.
Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez.
I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.
Kłóćcie się, ile chcecie, niech latają talerze, ale nigdy nie kończcie dnia bez zgody.
Ludzie, którzy nigdy się nie śmieją, nie są poważnymi ludźmi.
Po co mieszkanie, jeśli tylko jeden człowiek ma się cieszyć jego ciepłem?
I cóż dalej, szary człowieku?
Nie jestem idealna.
Nigdy nie byłam.
I nigdy nie będę.
Ty też nie będziesz.
Człowiek może wierzyć w rzeczy niemożliwe, lecz nigdy w nieprawdopodobne.
Szanuj ludzi którzy zawsze dla ciebie znajdą czas.
Ludzie są jak kwiaty – cztery miliardy narcyzów.
