Bardzo lubię z kimś spać. Spanie z drugim człowiekiem to dla mnie jedna z największych przyjemności - a może konieczności - w życiu. Jestem przekonany, że ludzie dopiero od niedawna wymyślili spanie w pojedynkę. Znerwicowanie naszego świata jest pewnie po części produktem jednoosobowych łóżek i pojedynczych sypialni.
Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy
i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury.
Możemy uleczyć się z cierpienia tylko przeżywając je do końca.
Jednostka gubi się w gąszczu wieżowców, pomiędzy sznurami kolorowych samochodów, bezustannie natrafia na swoje odbicie: przegląda się w gładkich karoseriach, szklanych witrynach, spotyka swój schematyczny obraz w płachtach plakatów
i świetlnych reklamach.
Głupota nie zwalnia od myślenia.
Człowiek jest tworem nietrwałym, a ziemia dość nędzną planetą.
Człowiek to "zamknięty system", a każdy jest w swoim systemie samotny.
Nie gań poczynań bliźniego, zanim nie spojrzysz w głąb siebie.
Człowiek, istota nieznana.
Nie ma emocji - jest spokój.
Nie ma ignorancji - jest wiedza.
Nie ma pasji - jest pogoda ducha.
Nie ma śmierci - jest Moc.
Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.
