Nie sądzę, żebym się do tego nadawała. Do relacji chłopak-dziewczyna, osoba-osoba. Ja po prostu nikomu nie ufam. Nikomu. A im bardziej mi na kimś zależy, tym bardziej narasta we mnie pewność, że ta osoba się mną szybko zmęczy i będzie chciała się wycofać.
Świat jest pełen oziębłości, ponieważ ludzienie mają odwagi być tak serdeczni,jakimi są naprawdę.
Każdy człowiek na kuli ziemskiej ma skarb, który gdzieś na niego czeka.
Niestety najczęściej tak w życiu jest, że nie wiemy komu możemy zaufać. Bliscy potrafią zdradzić, a zupełnie obcy przyjść z pomocą. Większość ludzi woli ufać wyłącznie sobie, bo to najlepszy sposób żeby się nie sparzyć. Zaufanie to krucha rzecz. Raz zdobyta pozwala korzystać z ogromnej swobody, ale utracona jest nie do odzyskania.
Słowa ograniczają, czasami milczenie bywa wymowniejsze i zawiera w sobie więcej treści.
Ludzie mogą Cię lubić, lub nie. Ale Ty nigdy nie uzależniaj od tego swojego poczucia wartości. Jeśli ktoś Cię nie docenia, to na Ciebie nie zasługuje. Bądź z tymi, którzy Cię szanują i doceniają.
Musisz odróżnić prawdziwe szczęście od złudzeń, które cię niszczą.
Zrozumcie, nawet obłąkani to tylko ludzie.
Im kulturalniejszy jest człowiek, tym jest skromniejszy, a im mniej kulturalny, tym wyższe ma o sobie mniemanie.
Czasami kłamstwa, zwłaszcza te najgorsze
są niczym flary wystrzelone w ciemność. Ostrzegają przed zbliżającą się katastrofą.
Człowiek jest istotą między przepaściami.
