Zabieraj swe śmierdzące pazury ze mnie, ty cholerna, brudna małpo!

 Dlaczego upadamy, Bruce? Po to, żeby nauczyć się, jak wstawać.

 Bo przecież jutro też jest dzień.

  – Nie wiem. Dlaczego ja? – -zapytała Marta.
– Bo taki jest scenariusz! Ja już nie dam rady! – odpowiedziała Stworka i skoczyła w drobne objęcia małej czarownicy, patrząc przyszłej Władczyni Ciemności, prosto w oczy:
– Masz moją moc! Bierz się do roboty... Przyjaciele z przyszłości... Pomogą Ci!

 Żadnych wieszaków drucianych, nigdy!

  Cóż, oto kolejny, niezły bajzel, w który mnie wpakowałeś.

 Jak się nie wie, czego się chce, to się kończy w otoczeniu mnóstwa rzeczy, których się nie chce.

 Niektóre nieskończoności są większe od innych nieskończoności.

 Jeśli zaczniesz przejmować się
porażkami, rozpadniesz się na kawałki.

 Chciałem jeszcze wspomnieć, że jedna z tych prostytutek była łaskawa stwierdzić, że policja nic jej nie zrobi, bo to ona robi policji.

 W porządku, panie DeMille, jestem gotowa na zbliżenie.