Są rzeczy, które trzeba zobaczyć,by ...

 Wszechświat jest, obok sztuki, najpełniejszą treścią rozmową z samym sobą. Przywołuje w myśli obecność nieobecności, promieniuje w milczeniu, porusza w bezruchu.

 Nie doświadczamy natury bezpośrednio, lecz tylko przez pryzmat naszych umysłów, nasze zrozumienie jej jest więc koniecznie subiektywne. To nie jest rzeczywistość sama w sobie, ale tylko nasze zrozumienie jej, co jest znane. Ta teoria została nazwana 'idealizm transcendentalny'.

 Oto czym jest prawda: nie jest ona czymś, co narzuca się nam, jak prawo grawitacji. Domyślność, pomysłowość, gotowość do zmiany zdania, ciekawość, niechęć do ostatecznych definicji, umiejętność rezygnacji z łatwo dostępnej odpowiedzi na rzecz dalszego szukania - oto cechy, które są wartościowsze niż wiedza, które sama wiedza jest bezużyteczna.

 W życiu bywa czasem tak , że tracimy ukochaną nam osobę . Wtedy nie wiemy co mamy ze sobą zrobić.

 Jedyny dramat człowieka to brak stosunku do wieczności, do tajemnicy bytu.

 Wszystko, co dobre, pochodzi od naszej wewnętrznej wolności. Ludzie nie mogą schować tej wolności, chociaż często próbują to zrobić. Pokazują swoją wartość, odnosząc sukcesy, spełniając marzenia. Ale te rzeczy nie definiują nas. Najważniejsze jest to, jak wybieramy żyć, jakie wybory robimy i jak postępujemy po tego wyboru.

 Odważność, którą przejawiamy w aspekcie moralności, jest często wynikiem braku wyobraźni, a cnota jest powiązana z monotonnością, co wiąże się z ograniczeniem zasobów twórczych umysłu.

 Sedno ludzkiej kultury polega na wyzwoleniu się od strachu poprzez zrozumienie. Lecz zrozumienie to co innego niż wyjaśnienie. Wyjaśnienie to wyjaśnienie. Zrozumienie to zrozumienie.

 Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia potrafią zadowolić się tym, że są tym, czym są. Jakiś dąb, na przykład, nie wyobraża sobie, że mógłby stać się aniołem, po prostu jest dębem. Tylko człowiek odmawia akceptacji siebie.

 Człowiek nie jest tworem okoliczności. Okoliczności to coś, co on wykorzystuje. Nasza moc, to moc percepcji. To, jak patrzymy na świat, zależy od nas, nie od niego.