Życie składa się z szeregu chwil, z których każda jest podróżą do kresu.
Istota bytu ludzkiego zawarta jest w jego egzystencji.
Człowiek jest tym, co ukrywa, to znaczy podmiotem, który stale znika przed tym, co może być przedmiotem dla siebie, samym, ukrywającym prawadziwy byt, a z tym samym przekładającym swoje bycie na istnienie.
Filozofia, jeśli jest prawdziwa, musi nosić charakter synoptyczny, musi objąć wszystko co istnieje i wszystko musi objąć jednocześnie, bowiem wszystko jest ze sobą ściśle powiązane, a zupełne, bezwarunkowe poznanie jednej rzeczy jest tylko wtedy możliwe, jeśli wiemy wszystko.
Nie wszyscy możemy wszystko.
Życie jest sztuką wyboru.
Wybierasz, czy żyć z wyrzutami sumienia z powodu wyrządzonego zła?
Czy z satysfakcją z powodu dobrych uczynków uczynionych innym?
Twoje życie, Twój wybór...
Wielość książek rozprasza ducha.
“ I znowu był czerwiec – łagodne, długie, wolno gasnące wieczory, wieczory które tak wiele obiecują, że cokolwiek się z nimi zrobi, ma się zawsze wrażenie porażki, zmarnowanego czasu. Nie wiadomo, jak najlepiej je przeżyć. Iść przed siebie, albo może zostać w domu i siedzieć przy szeroko otwartym oknie, tak żeby ciepłe powietrze, nasycone dźwiękami lata, weszło do pokoju i zmieszało się z książkami, z ideami, z metaforami, z naszym oddechem. Ale nie, to także nie jest sposób, to nie jest możliwe. Można ich – tych niekończących się wieczorów – tylko żałować, kiedy już przeminą, kiedy dzień będzie coraz krótszy. Są nieuchwytne. ”
Discenda est virtuscnoty należy uczyć.
Znów zasnę, obudzę się, zasnę, obudzę się i jakoś zleci. Codziennie budzę się i wlepiam wzrok w puste ściany. Czerń i smutek przygwoździły mnie twardo do ziemi. Jedną nogą stoję tutaj, a druga jest gdzieś w krainie szczęścia.
