Żyjemy, żeby umrzeć.
Żyjemy, żeby umrzeć.
Virtus est perfecta ratiocnota jest doskonałym rozumem.
Człowiek nie jest ani aniołem, ani bydlęciem, nieszczęście w tym, iż kto chce być aniołem, bywa bydlęciem.
Ludzie są jak rzeki - woda obecnego człowieka płynie stałe, ale nie jest to już ta sama woda. Tak samo człowiek opiera się zawsze na sobie, a jednak jest ciągle innym.
Człowiek jest tylko drobną frakcją tego co może nim być. Jest tylko w niewielkim stopniu zrealizowanym. Jest pękającym, nie znoszącym bólu namiotem, za dużym dla tego, co go zamieszkuje.
- Nie patrz, nie patrz!
- Spojrzałam.
- Ja też.
Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Zawsze będę to powtarzał, życie jest zbyt krótkie, aby je trwonić na rozważanie swojego istnienia.
Jesteśmy z tego samego materiału co nasze sny...
Dajcie mi punkt oparcia, a poruszę ziemię.
Kraina szczęścia nigdy nie powstanie,
bo ludzie zawsze stworzą sobie nowe problemy, z którymi będą walczyć.
Pamiętaj, aby wspinając się w górę, kłaniać się każdemu kogo spotkasz na swojej drodze.
Prawdopodobnie spotkasz tych samych ludzi, pędząc ze szczytu w dół. Możesz wtedy potrzebować ich pomocy...