Żyjemy, żeby umrzeć.

 Istnienie to zwykłe przetrwanie, ale przetrwanie zgłębione i przemienione przez rezygnację. I właśnie ta rezygnacja pozwala nam odkryć wartość, zapomnieć o samych sobie, osiągnąć prostotę, dostrzec istotę rzeczy, rozejrzeć się po świecie, zrozumieć, jak zrozumieć.

 Człowiek jest tym, co ukrywa, to znaczy podmiotem, który stale znika przed tym, co może być przedmiotem dla siebie, samym, ukrywającym prawadziwy byt, a z tym samym przekładającym swoje bycie na istnienie.

 Według mitologii greckiej, ludzie zostali pierwotnie utworzeni z czterema ramionami, czterema nogami, i głową o dwóch twarzach. Obawiając się ich mocy, Zeus podzielił ich na dwie odrębne części, skazując ich na spędzenie swojego życia w poszukiwaniu drugiej połowy.

 Jeśli chcesz żyć szczęśliwie, nie przejmuj się tym, że uważają cię za głupca.

 Niezależnie od kwestii godności własnej diabeł się cieszy, jak się człowiek spieszy.

 Świat nie jest ani logiczny, ani nielogiczny, lecz sprzeczny. Potraktuj go poważnie i pęknie ci serce. Potraktuj go z dystansem, a zorientujesz się, że jest to tylko zabawa słów.

 Nie znamy nawet najprostszych rzeczy, na przykład, czy uniwersum jest nieskończone, czy nie, czy dusza jest odmienna od ciała, czy nie.

 Być człowiekiem znaczy być odpowiedzialnym.

 Jeżeli kochasz życie, nie trać czasu, bo z czasu składa się życie.

 Każda nauka ma w sobie ukrytą tendencję do monopolizowania.