Filozofia jest uprawą ducha.

 To, co możemy oznaczyć za najbardziej zadziwiające, to fakt, że rozumimy Wszechświat. Wszystko jest zdeterminowane… przez prawa przyrody. Dlatego też nie pozostaje nam, jak mówił Albert Einstein, nic innego, jak ulec zadziwieniu, dlaczego te prawa mogły nas do tego doprowadzić?

 Kraina szczęścia nigdy nie powstanie,
bo ludzie zawsze stworzą sobie nowe problemy, z którymi będą walczyć.

 Co pomogą szybkie auta tym, którzy nie mają kierunku?Co pomogą czubate talerze tym, którzy są głodni miłości?Na co się zda wszelka wiedza, skoro nikogo nie chcemy nawrócić?Po co czcić świętych, skoro nikt nie chce żyć tak jak oni?

 Człowiek jest jedyną istotą, która jest tym, czym jest, nie dlatego, co jest, ale dlatego, co myśli. Człowiek istnieje tylko dla siebie, jest jedyną istotą, która zna siebie, rozumie siebie i posiada świadomość swojego istnienia. Pozostałe istoty istnieją dla innych, nie dla siebie.

 Nie ma czegoś takiego jak przypadek.
Cóż to bowiem jest przypadek?
To tylko usprawiedliwienie tego,
czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.

 Wszystko, co nieznane, uchodzi za wielkie.

 Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn.

 Sens życia to coś, czego nie stworzymy poprzez dodawanie dni do życia, ale dodając życie do dni. Najpiękniejszą tajemnicą prawdziwego życia jest to, że jest ono bezsensowne, a jednocześnie pełne znaczenia.

 Znów zasnę, obudzę się, zasnę, obudzę się i jakoś zleci. Codziennie budzę się i wlepiam wzrok w puste ściany. Czerń i smutek przygwoździły mnie twardo do ziemi. Jedną nogą stoję tutaj, a druga jest gdzieś w krainie szczęścia.

 Żyjemy, jak śni nam się żyć; śnimy, jak nas nauczyli snu; i tej okolicy, w której śni nam się żyć, zwaną rzeczywistością, nie ma dla nas innego znaczenia, jak sens, jaki ma dla nas śniadanie.