Wiem, że nic nie wiem.

 Człowiek mierzy wszystko tym, co ma w sobie najcenniejszego. Człowiek to istota, która zawsze decyduje sama, jaka chce być. Bóg nic do tego nie ma. Istnieje tylko jedno zło: niewiedza. Istnieje tylko jedno dobro: wiedza.

 Trzeba całego życia by nauczyć się żyć.

 Piękne jest to, co podoba się całkiem bezinteresownie.

 Nadzieja świata leży w dialogu i w przestrzeganiu praw dekalogu.

 Być człowiekiem znaczy mieć utopie.

 Nie jest rzeczą nieznaną, że to, co jest prawdziwe dla filozofii, może być fałszywe dla mas. Ale to, co istnieje prawdziwie, istnieje dla nauki. To jest zadaniem filozofa ograniczyć fałsz.

 Człowiek jest niestały jak ptak w locie.

 Odnaleźć stałość w odczuwanych
sprzecznościach – oto jest cel
walki z samym sobą.

 Nie ma czegoś takiego jak przypadek.
Cóż to bowiem jest przypadek?
To tylko usprawiedliwienie tego,
czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.

 Mówię ci, że człowiek jest nieszczęśliwy, ponieważ nie wie, że jest szczęśliwy. Tylko dlatego. A kto to wie? Ten, kto był początkowo szczęśliwy? Nie, ale ten, kto doświadczył nieszczęścia. Ten, który czuje, że los mu się udał.