Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne istoty są tym, czym są; dla człowieka jest to zadanie, które musi zrealizować.
Być człowiekiem, to czuć, kładąc swoją cegłę, że bierze się udział w budowaniu świata.
Całe życie filozofa nie jest niczym innym jak medytacją nad śmiercią.
Ne quid nimisnic ponad miarę.
Nie znamy nawet najprostszych rzeczy, na przykład, czy uniwersum jest nieskończone, czy nie, czy dusza jest odmienna od ciała, czy nie.
Pięknym jest to, co wyobrażane jest bezpośrednictwa pojęciajako przedmiot powszechnego upodobania.
Niektórzy ludzie tak wstydzą się samego siebie i nienawidzą swej osobowości, że wolą być tym drugim po alkoholu.
Oto przysłowie filozoficzne „niech niczego nie będzie zbyt wiele” winniśmy stosować nie tylko do obyczajów, ale i do słów; cokolwiek bowiem przekracza miarę, jest skażone.
Większość ludzi, jak nie wszyscy, co prawda nie poświęcają dużo czasu myśleniu o problemach dotyczących podstawowych prawd na temat swego „ja” i świata
Nie wszystko możemy wszyscy.
