Nic co ludzkie nie jest ...

 Błąd jest przywilejem filozofów, tylko głupcy nie mylą się nigdy.

 Każdy człowiek jest unikalny, nie tylko ze względu na génétique, ale także z powodu nieprzebywalnego charakteru jego doświadczenia świata. W ścisłym tego słowa znaczeniu jest to prawda kryjąca się za starym powiedzeniem, że nie możemy wejść dwa razy do tej samej rzeki - my sami jesteśmy tą rzeką.

 To nie jest rzecz trudna do zrozumienia, co jest; trudnym jest zrozumienie, co być oznacza.

 Życie to ciągłe odejścia i powroty.

 Ludzka głupota nie zna granic.

 Błądzić jest rzeczą ludzką.

 Nie częstość lub gwałtowność uderzeń jest siłą, lecz celność.

 Decyzje o tym, co jest realne, a co nie, zależą od naszej teorii o istnieniu. Takie decyzje są trudne, ponieważ należy zrozumieć, że istnienie nie jest oczywistym faktem, a ci, którzy traktują je jako takie, popełniają błąd metafizyczny.

 Zdolność doznawania przyjemności jest dowodem siły.

 Ludzie są jak rzeki - woda obecnego człowieka płynie stałe, ale nie jest to już ta sama woda. Tak samo człowiek opiera się zawsze na sobie, a jednak jest ciągle innym.