Życie od śmierci może dzielić naprawdę cienka linia.

 Być człowiekiem znaczy mieć utopie.

 Jedyny dramat człowieka to brak stosunku do wieczności, do tajemnicy bytu.

 Jesteśmy z tego samego materiału co nasze sny...

 (...) my wszyscy jesteśmy jak te płatki śniegu - każdy z nas jest jedyny, inny, oryginalny, niepowtarzalny i tylko jedno jest w nas takie samo - każdy płatek wirujący na wietrze trwa tylko przez chwilę, gaśnie nagle i nieuchronnie (...)

 Do głębokiej myśli trzeba się wspiąć.

 Niby dlaczego zabójstwo nie miałoby sprawiać przyjemności? Bóg najwyraźniej to lubi, skoro robi to bez przerwy, a czyż nie jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Jego?

 Bo płacz jest czasami tak bezsensowny, że aż potrzebny.

 (...) Przepych to konieczność, inaczej ludzie mogliby pomylić króla czy cesarza z uczciwym człowiekiem.

 Nasz niemal natychmiastowy zapomnienie o teraźniejszości żyje w każdym niewidzialnym punkcie czasu, którego jesteśmy świadomi, długość 'punktu' jest taką, jaką ją sami definiujemy.

 Chcecie wyzwolić się od prawdy? Zduście ją słowami.