Ty, uwierzyłaś mu w całe pojedyncze zdanie jakie powiedział, a ja nie uwierzyłbym mu nawet w jedno słowo ani znak interpunkcyjny
Światło prawdy rozbłyskało dla mnie tylko wtedy, gdy w samotności zaczęłam osłuchiwać siebie samą, zrozumiałam, jak miłość do siebie samej była ważna, i zdałam sobie sprawę, że jestem częścią ogromnej, pięknej całości.
Zasadnicza oznaka istnienia polega na tym, że teraz jest, jest teraz. Gdyby rzeczywistość mogła odwlec swoje istnienie na potem, nie istniałaby wcale.
Kiedyś odejdę, tak nagle bez słowa.
Zniknę bez wieści, umilknie ma mowa.
Dobrze wiedziałaś,
kiedy to nadejdzie,
że upadnę cicho, nim słońce wzejdzie.
Nie miej więc żalu, żyj jak żyć chciałaś,
gdy na swojej drodze, mnie jeszcze nie znałaś.
Bo gdy odejdę, to nigdy nie wrócę,
a tragizm tej bajki, Jemu zanucę...
Żadnych „jeśli", „oraz", „ale". Żadnego odstępstwa od reguł. Jedna miara dla każdego.
Nie ma czegoś takiego jak przypadek.
Cóż to bowiem jest przypadek?
To tylko usprawiedliwienie tego,
czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.
Żyć [...] to znaczy walczyć.
Podczas, gdy jestem skłonny wątpić, zaprzeczam, że nie jestem; a tak, skoro jestem, skoro tego prawda jest rzeczą najpewniejszą, nie mam co szukać żadnej pewności podstawowej, którą postawićbym na początku filozofii.
Wiedza, która nie jest zdolna do jasnej obrony, albo jest fałszywa, albo przynajmniej powinna być uznana za bliską fałszu; nie powinno się jej zatem przyjmować do użytku, dopóki nie zostanie poddana doświadczeniu.
Rzeczywistość nie zależy od naszego zdania o niej. Jak jest, tak jest, czy nam się to podoba, czy nie. My, ludzie, nie możemy jej zmienić, możemy jedynie jej zdania zmienić, ale to nic nie zmienia w rzeczywistości.
