Granice mojego języka oznaczają granice mojego świata. Cokolwiek jest, jest prawdziwe. Cokolwiek jest prawdziwe, musi dać się wyrazić.
Życie to poszukiwanie stałości w zmienności, usiłowanie zrozumienia, potrzeba miłości, wartość pamięci, cierpienie z powodu przemijania, doświadczenie samotności i zdumienie nad tajemnicą bytu. Przy tym wszystkim trzeba mieć jakiś dystans, rozumieć groteskę bytu, umieć się śmiać.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odrzuca bycie tym, czym jest. Reszta świata jest tym, czym jest. Ale człowiek to stworzenie, które odmówiło bycia tym, czym jest, i które zdecydowało, że będzie tym, czym jest, poprzez własny wybór.
Istnienie poprzedza istotę. To oznacza, że najpierw człowiek istnieje, spotyka siebie, pojawia się na świecie, a dopiero potem definuje siebie.
Filozofem może być również ten, dla którego ludzie są równie ważni jak myśli.
Odważność, którą przejawiamy w aspekcie moralności, jest często wynikiem braku wyobraźni, a cnota jest powiązana z monotonnością, co wiąże się z ograniczeniem zasobów twórczych umysłu.
Człowiek ma z gruntu inną naturę niż zwierzęta. Zawiera się w niej władza samostanowienia opartego na refleksji i przejawiającego się w tym, że człowiek działając wybiera,co chce uczynić. Władza ta nazywa się wolną wolą.
Gdyby nawet Boga nie było, należało by Go wymyślić.
Człowiek jest jedyną istotą, której natura nie jest daną, lecz stanowi zadanie. Człowiek jest jedynym stworzeniem, które nie jest tym, czym jest, zaraz po narodzinach. Człowiek jest jedyną istotą, która musi stawać się tym, czym jest.
Kiedy zemdlejesz to dopiero 30% twoich możliwości
