"Oj Istoto, zbłądziłaś. Jak się dostałaś tu, do tego zamku? ...

 Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Innymi słowy, jest jedynym stworzeniem, które kieruje własnym bytem. Co to znaczy, że inna rzecz jest taka, jaką jest, możemy dowiedzieć się, obserwując ją. Co to znaczy być człowiekiem, musimy dowiedzieć się z jego własnej historii.

 Człowiek, spostrzegając coś oczami, dowiaduje się tylko o tym, co jest daleko od siebie. Nie widzi siebie samego. Człowiek jest dla samego siebie najtrudniejszym do poznania obiektem.

 Nie ma fakty, tylko interpretacje. A zatem, jest rzeczą niedorzecznością, chcieć utworzyć filozofię 'poza wszelkimi założeniami'.

 Logika jest anatomią myślenia.

 Z każdym następującym dniem moje myśli i marzenia wydają się być obrazem gasnących emocji związanych z blednącymi wspomnieniami. Powoli zagłębiam się w otchłań nicości mając przed oczyma tylko niewyraźne kontury dawnych zapierająch dech chwil i emocji. Wszystko co mam, wszystkie uczucia, płoną i obracają sie w pył. Pył, który rozwiewa nieubłaganie płynący czas. Nie chcę zapomnieć, nie chcę też pokryć się kurzem zapomnienia ...

 Materia nie może zginąć.

 Bo strach to nic innego jak zdradziecka odmowa pomocy ze strony rozumowania.

 ,,Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy."

 Lepiej jest mieć chwilową niewygodę dla długiej przyszłej wygody niż krótkotrwałą wygodę dla przyszłej niewygody.

 To nic specjalnego, że musimy umrzeć. To nie jest nic specjalnego. Zawsze mnie to zastanawiało, dlaczego wszyscy wszędzie przypisują taką wagę temu, że musimy umrzeć. Jest to jedna z rzeczy, które nie możemy uniknąć. Najważniejsze, co musimy zrobić, to pojąć istotę śmierci. To jest nasza jedyna praca. To jest nasza najważniejsza, najpilniejsza i najbardziej pilna praca. Jest to najważniejsze, co musimy zrobić w światowych sprawach.