Ludzie mają irracjonalną potrzebę sprawowania kontroli.
Nie dosiedli konia, żeby czerpać przyjemność z jazdy.
Nie oswoili psa, żeby stał się ich przyjacielem.
Nie stworzyli samolotu, żeby móc przelecieć nad oceanem.
To wszystko zaczęło się od jednego - kontroli.
Kiedy tracisz kontrolę, wszystko zaczyna się sypać.
Kiedy umiera twój przyjaciel, niech twoje oczy nie będą suche, ale niech także nie stają się morzem. Łzy tak, ale płacz nie.
Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.
Nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki.
Odważność, którą przejawiamy w aspekcie moralności, jest często wynikiem braku wyobraźni, a cnota jest powiązana z monotonnością, co wiąże się z ograniczeniem zasobów twórczych umysłu.
Nie wystarczy zdobyć mądrość, trzeba ją potem używać. Rozsadek nie zawsze idzie ze sprytem, podobnie jak najszlachetniejsze wino nie zawsze pochodzi z największych winnic.
Bycie i rzeczywistość to nie to samo. Różnica ta sprawia, że prawda nie jest ani zrozumiała, ani poznawalna. Wszelka nauka jest zawsze jedynie pewnym przybliżeniem. Czym więcej się dowiadujemy, tym więcej jest tego, czego nie wiemy.
Być człowiekiem znaczy: każdego dnia starać się być lepszym.
Dlatego dla filozofa miejsce to nie jest istotne. Kiedy duch rozbudza się do życia, nie zna przestrzeni i nie potrzebuje jej. Tam, gdzie jest duch, tam jest centrum świata.
Jakie jest przeznaczenie człowieka? Być nim.
